Clik para ver video Entrevista a Fina
Entrevista a Josefa Domínguez Fernández
Tui a 18 de Abril do 2016
Fina vive en Pazos de Reis, parroquia do concello de Tui. No barrio de A Poboanza. Aí ten un destes animais, unha burriña.
Agradecemos a Fina a súa colaboración con ANABAM na elaboración do censo dos burros fariñeiros do Baixo Miño
Ricardo: Como se chama a burra?
Fina: Eu chámolle “Luna” pero tiña un nome moi raro, moi raro no libro.
Vouche buscar o libro para que vexas.
Ricardo: O libro e do Principado de Asturias, aquí no libro di que se chama “Taberna” e que a raza é “Zamorano-Leones”, tamén di que naceu o 10 de Abril do 2004
Fina: Ten xa case 5 anos comigo, compreina así grande xa.
Ricardo: Onde a compraches?
Fina: Comprouna meu primo a un home de Coruña por 400 € e a tivo 2 ou 3 meses, logo vendeuma a min tamén por 400 €. Como quería vendela díxenlle que ma vendera a min que a necesitaba para facer abono. Compreina porque necesitaba o abono para a horta e os cultivos.
Pero a burra da moito traballo e agora quero vendela.
Ricardo: Antes de ter esta burra, tiveras algún burro máis?
Fina: Non, non, nunca.
Esta burra tivo unha filla!
Un día estaba eu aquí a pastala e tiña así moita panza.
O día de San José fun arriba á corte a darlle de comer á burra, ás 9 da maña.
– Eu dixen! Que pasa aquí dentro? Un bulto negro!
E me vin a correr á casa a buscar un foco.
Abrín a porta e estáballe chupando unha filla a burra.
Entón a filla púxenlle Josefa como son eu, por que naceu o día de San José.
Ricardo: E que pasou coa filla?
Fina: A filla vendina, vendina en Sobrada.
Ricardo: Entón antes desta burra non tiveches ningún burro?
Fina: Non, nada, nada.
Ricardo: E é fácil de alimentar?
Fina: Si, eu bótolle herba, bótolle toxo, penso.
Ricardo: Pasoute algunha anécdota mais aparte do da filla ou que se te escapara?
Fina: Un día escapou, rompeu a corda, escapou para o monte. Eu Luna, Luna! Despois volveu ela soa.
Fin